Jak diagnozuje się międzybłoniaka?

Międzybłoniak jest trudnym do zdiagnozowania rodzajem raka. Pierwszym krokiem jest dostęp do pełnej historii choroby celem ustalenia poziomu i nasilenia czynników ryzyka. Jeśli podejrzewa się międzybłoniaka opłucnej, lekarz będzie szukał płynu w klatce piersiowej, międzybłoniak otrzewnej często wykazuje nagromadzenie płynu w jamie brzusznej, a w przypadku międzybłoniaka osierdzia jest do płyn w okolicach serca. Inne metody diagnozowania międzybłoniaka są następujące…

• Skan PET – Pozytonowa tomografia emisyjna, bardziej znana jako Skan PET, jest metodą diagnostyczną medycyny nuklearnej. Do organizmu wprowadzana jest niewielka ilość materiału radioaktywnego (w tym przypadku dożylnie), aby pomóc lekarzom ocenić funkcjonowanie organizmu. Skan PET u pacjentów chorych na międzybłoniaka często przeprowadzany jest wraz ze skanem CT. Skan PET może być szczególnie pomocny w ustaleniu, czy istnieją przerzuty nowotworu.
• Skan CT – tomografia komputerowa często stosowana do lokalizacji nowotworu w organizmie oraz oceny rozwoju choroby. Lekarze często zalecają skan CT, jeśli podejrzewają istnienie międzybłoniaka, ponieważ ta metoda jest dokładniejsza od rentgena. Tomografia komputerowa daje obrazowy przekrój przez organy wewnętrzne, rekonstruowane na monitorze komputera.
• MRI – rezonans magnetyczny, często nazywany MRI, jest nieinwazyjną metodą diagnozowania międzybłoniaka w organizmie. MRI wykorzystuje pole magnetyczne i sygnały radiowe przekazując je do komputera. Tradycyjne urządzenie do MRI składa się z tuby, w której leży pacjent. MRI nie stanowi zagrożenia dla pacjentów, jednak niektórzy mogą czuć się nieswojo w małej zamkniętej przestrzeni. Ci pacjenci mogą otrzymać łagodny lek uspokajający pozwalający im się wyciszyć podczas trwania zabiegu.
• Zdjęcia rentgenowskie – Rentgen jest powszechnie stosowanym mechanizmem nie tylko do diagnozowania raka, lecz do zaburzeń dróg oddechowych, w tym zapalenia oskrzeli i płuc. Ponieważ objawy zaburzeń dróg oddechowych bardzo przypominają międzybłoniaka złośliwego, rentgen jest pierwszą techniką obrazową w diagnozowaniu tej choroby. Zdjęcia rentgenowskie są szczególnie przydatne przy rozpoznaniu stopnia rozprzestrzenienia się płynu w jamie płucnej, objawie międzybłoniaka znanym jako wysięk opłucnowy. Jeśli w jamie płucnej zostanie wykryty wysięk, lekarze często zalecają biopsję chirurgiczną na wykrycie komórek międzybłoniaka złośliwego.
• Biopsje – Biopsja jest ważnym zabiegiem diagnostycznym zalecanym przez lekarzy pacjentom z objawami międzybłoniaka, którzy mieli kontakt z azbestem. Można przeprowadzić biopsję aspiracyjną (FNA), która jest mniej inwazyjnym rodzajem biopsji. Biopsja FNA może być wykonana na nowotworowych zmianach opłucnej albo można dokonać ekstrakcji płynu strzykawką, a następnie sprawdzić ją pod kątem obecności złośliwych komórek. W chwili stwierdzenia obecności złośliwych komórek specjaliści ustalą stopień złośliwości międzybłoniaka. Brak obecności komórek rakowych w pobranym płynie nie jest jednak niczym nadzwyczajnym, nawet jeśli jest obecny nowotwór.
• Biopsja igłowa – jest uznawana za mniej inwazyjny zabieg biopsyjny. Zazwyczaj zaleca się pobranie większej próbki tkanki nowotworowej od pacjentów, u których podejrzewa się międzybłoniaka (biopsja rdzeniowa). Można to zrobić z pomocą tomografa komputerowego z zewnątrz klatki piersiowej lub niekiedy poprzez niewielki zabieg chirurgiczny na klatce piersiowej, taki jak chirurgia klatki piersiowej wspomaganej wideo (VATS), w którym chirurg stosuje małe narzędzie chirurgiczne z kamerą i narzędzie do biopsji, żeby zajrzeć do wnętrza klatki piersiowej wzdłuż powierzchni opłucnej (pleuroskopia) w najmniej inwazyjny sposób. Metoda ta jest pomocna, a czasem konieczna, ponieważ chirurg może bezpośrednio dokonać biopsji węzełków lub guzów w celu diagnozy.
• Biopsja chirurgiczna – jest rozleglejszym zabiegiem niż biopsja igłowa. Te zabiegi przeprowadza się niekiedy celem postawienia definitywnej diagnozy międzybłoniaka. Biopsja chirurgiczna może być przydatna, jeśli została już postawiona diagnoza. Kiedy rak jest zaawansowany można zalecić terapię w oparciu o najlepszy możliwy scenariusz dla indywidualnego pacjenta.

Leczenie międzybłoniaka

Istnieją 4 podstawowe rodzaje leczenia międzybłoniaka: chirurgicznie, chemioterapią, promieniowaniem i w ramach terapii multimodalnej. Rodzaje otrzymywanej terapii zależą od diagnozy, stopnia zaawansowania międzybłoniaka oraz ogólny stan zdrowia pacjęta. Jeśli nie ma przerzutów, oferuje się kombinację z napromieniowywania, zabiegu chirurgicznego i chemioterapii. To nazywa się podejściem multimodalnym. Jeśli międzybłoniak ma już znaczne przerzuty, rodzaj terapii będzie raczej przeciwbólowy, to znaczy, że skupi się na objawach, aby zapewnić możliwie najwyższą jakość życia. W dalszym ciągu opcją jest napromieniowywanie i chemioterapia, lecz zabieg chirurgiczny już raczej nie.

Postępowanie choroby / Prognozy w przypadku międzybłoniaka

Choroba ma bardzo długi okres latencji. Objawy międzybłoniaka nie występują przez 10, 20 lub nawet 40 lat po kontakcie z azbestem. Na dodatek, kiedy się pojawiają, międzybłoniak szybko się rozwija. Według Amerykańskiego Stowarzyszenia na Rzecz Walki z Rakiem (American Cancer Society) wiele ofiar umiera w ciągu dwóch lat od diagnozy. Międzybłoniak jest nieuleczalny.